Gifige plant
Ja, de plant is inderdaad giftig. Zowel het blad als de zaden bevat de stof digoxine en inname van een paar gram gedroogd blad kan volgens sommige bronnen dodelijk zijn. Anderen zijn wat terughoudender en spreken van hartritmestoornissen, braken, diarree en ontsteking van het maag-darmkanaal.
Ik heb, ook toen de kinderen klein waren, de plant altijd in de tuin gehad. Onder het motto: "Alle planten kun je eten, sommige maar 1 keer", heb ik ze geprobeerd bij te brengen dat je in de tuin selectief moet zijn met wat je in je mond steekt. Klachten bij aanraking heb ik nooit ervaren.
De plant is tweejarig, het eerste jaar verschijnt er een rozet van grote bladeren aan de grond. Op deze foto staat de nieuwe rozet naast een bloeiend exemplaar.
 |
| Vingerhoedskruid of Digitalis |
Het jaar daarop verschijnt er een bloemstengel met daaraan een zee van hangende klokjes in paars, lila, roze of wit. Er bestaan ook gele varianten (Digitalis lutea) en soorten met prachtige goud- tot bruinachtige tinten (Digitalis ferruginea). De klokjes hebben binnenin een patroon van donkergekleurde vlekjes.
 |
| De plant is giftig |
Bloeitijd
De bloeitijd is heel erg lang, vanaf mei-juni verschijnen de bloemen en eind september stond er ook nog wel eens een bloeiend exemplaar in de tuin. Ze combineren eigenlijk met alles; prachtig natuurlijk met de klokjesbloem Campanula en brandkruid of Phlomis, of heel romantisch met rozen of zomaar tussen de varens. |
| Combinatie met Campanula en Phlomis. |
De digitalis zaait zichzelf rijkelijk uit en kiest steeds weer een andere plek om te verschijnen. Voor mensen die niet van verrassingen houden is deze plant dus minder geschikt, al kun je de bladrozetten nog wel verplaatsen. Met een microscoop camera ziet een gevuld zaaddoosje en het zaad er zo uit: (foto Michiel van Bakel)
