Het cliché beeld van krokussen is de combinatie van knalgele, witte en paarse krokussen door elkaar. Deze niet al te subtiele kleurencombinatie bestaat uit de grootbloemige, bonte krokus (Crocus vernus) en de gele krokus (Crocus flavus). Persoonlijk ben ik niet zo'n fan van de bolle, wat plompe grootbloemige krokus. De bloem is naar mijn smaak iets té groot; na een regenbuitje liggen de meeste al om en ze zijn vaak niet sterk genoeg om zichzelf weer op te richten.
Mooier vind ik de boerenkrokus (Crocus tommasinianus). Zodra de zon gaat schijnen gaat deze krokus helemaal openstaan en 's avonds sluit ze zich weer. Meestal zijn ze lila of lavendelkleurig met een wit hart op een witte steel. De hele smalle blaadjes hebben een wit streepje. De boerenkrokus komt ieder jaar trouw terug en met steeds meer. Na een jaar of vier kun je de pollen uitgraven, delen en verder uit elkaar planten, zo krijg je echt prachtige velden.
Maar de allermooiste krokus vind ik de Crocus sieberi 'Tricolor'.
Krokussen houden er niet van om langdurig in natte grond te staan, maar verder stellen ze weinig eisen aan de grond. Komen de krokussen toch niet terug? Vaak ligt het dan aan vraat of rot.
:-) Boerenkrokus en de "driekleurige" krokus!! Toevallig ook mijn favoriete krokusjes!
BeantwoordenVerwijderenGoeie smaak :-)
VerwijderenIn mijn voortuin staat de 'verassingskrokus'. Ik kan me niet herinneren ze gepoot te hebben en eerder had ik er ook geen gezien. Ze zijn maagdelijk wit ;-)
BeantwoordenVerwijderenDat zijn de betere verrassingen in de tuin
BeantwoordenVerwijderenZelfs hier in zuid-oost Friesland bloeit op plaatsen de Crocus tommasinianus rijkelijk. Helaas zijn ze hier uit de tuin verdwenen, ik ga ze volgend jaar nog eens proberen, want ze zijn zó charmant.
BeantwoordenVerwijderenDie tricolor is trouwens ook heel bijzonder.
Het is zeker de moeite en de investering waard, ook omdat ze zo trouw terugkomen en zich vermeerderen.
Verwijderen