Dahlia's rooien

Dahlia's houden niet van langdurige vorst. Als je de knollen toch in de grond laat zitten is de kans groot dat het jaar daarop alleen snot overblijft. Best zonde. Na een nachtje vorst, meestal tussen sinterklaas en kerst, is de plant boven de grond bruin geworden. Dan kun je de dahlia afknippen en de knol rooien.

Dahliaknollen doen het prima in de volle grond, maar het is best handig om ze in potten te zetten. Lege plekken in de zomerborder vul je makkelijk op door er een emmer met bloeiende dahlia's tussen te zetten. Daarnaast kun je de emmers of potten in december, als ze vrijkomen na het rooien, meteen weer vullen met bollen.

Je laat nog ongeveer 15 cm van de stengel zitten en haalt de knol uit de grond. Staan ze in de tuin dan kun je ze ook heel voorzichtig met een spitvork opwippen. De aarde die nog aan en tussen de knollen zit, borstel je af met een zachte borstel. Het is best belangrijk om de dahliaknol goed te laten drogen, bijvoorbeeld op een paar oude kranten, anders gaan ze alsnog rotten en schimmelen en dat is zonde van je werk.

Als ze goed droog zijn berg je ze op in een doos of een kistje. Ze kunnen op zolder, in de bijkeuken, in een droge schuur of de garage. Het is goed om af en toe te kijken of ze niet liggen te schimmelen in een te vochtige ruimte of dat ze uitdrogen doordat ze op de tocht staan.

In een moeite door vul je de lege potten, kuipen of emmers met voorjaarsbloeiers zoals tulpen of allium (sieruien). Zodra deze rond ijsheiligen weer zijn uitgebloeid kunnen de dahliaknollen weer gepoot worden. Je kunt de dahlia's natuurlijk voorzien van een label met daarop de soort en kleur, maar ik hou wel van een beetje spanning en verrassing. Over de herkomst van de dahlia en het poten lees je hier meer.