Ontwerp gezamenlijke tuin de Omscholing

Ontwerp gezamenlijke tuin de Omscholing
Ontwerp Tuinatelier Herman & Vermeulen

woensdag 20 december 2017

Nominatie tuinblog Awards 2017

We zijn genomineerd voor de tuinier blog Awards 2017. 
Stemmen jullie ook op onze blog? 

Stemmen kan zo: klik op deze link
scroll naar beneden en klik op het blokje van Tuinatelier Herman & Vermeulen en stemmen maar.  
Alvast bedankt voor jullie stem!



vrijdag 8 december 2017

Mand met voorjaarsbollen

Ik heb nog een restant voorjaarsbollen die de grond in moeten. Maar als ik naar buiten kijk dan wisselen de hagelbuien en natte sneeuw elkaar af. Niet echt aantrekkelijk om nu de tuin in te gaan. Maar ik vind het zonde om de bollen niet te gebruiken. Ik probeer iets anders.

Bij de plaatselijke bloemenwinkel haal ik een rotan aardappelmand, een zak hydrokorrels en potgrond.



Ik verzamel de bollen die ik over heb. Tulpen, narcissen, krokussen, Allium, alles kan door elkaar. 


Ik prik een paar gaatjes in het plastic aan de binnenkant van de mand en vul de onderste 10 cm met hydrokorrels. Ik schud er een laagje potgrond op en zet de grootste bollen, in dit geval de narcissen, op de aarde. Ik bedek de bollen weer met een laagje aarde en zet daar de tulpenbollen en Allium op. 

Nog een laagje potgrond ertussen en ik ga door met de krokusbolletjes en de bolletjes van de kievitsbloemen of Fritillaria meleagris. Ik vul de mand niet helemaal tot bovenaan omdat ik er nog wat bloeiende planten op wil zetten zodat ik niet de hele winter tegen de kale aarde aan zit te kijken.


Bovenop de bollen zet ik de lenteroos, de Helleborus niger. In de tuin komt deze pas veel later tot bloei, maar in de bloemenwinkel zijn ze al voorgetrokken en staan ze in bloei.


Ook de hyacinten zijn nu te koop in potjes. Door ze buiten te zetten groeien ze langzamer en gaan ze veel langer mee. De bollen, Helleborus en hyacinten kunnen prima tegen vorst. Als het hard vriest laat de Helleborus tijdelijk de bloemen hangen maar zodra de temperatuur omhoog gaat dan zie de bloemen weer terugveren.


Als je geen bollen hebt liggen kun je nu bij veel de bollenkwekers en handelaren nog de restanten kopen. Vaak voor de halve prijs. 


Wil je meer tuintips en adviezen ontvangen en inspiratie opdoen? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief:



maandag 23 oktober 2017

Moestuin Beverwaard



De moestuin van het AZC Beverwaard is bedacht en opgezet door Jan Hendrik Bos en Annemiek Bongers en is bedoeld om asielzoekers een plek te geven om te tuinieren en om in contact te komen  met buurtbewoners. (Lees hier meer over stichting Wereldtuinen)
Op vrijdagochtend ga ik regelmatig helpen op deze groene plek tussen snelwegen, hoge hekken en containerwoningen. Hoewel ik moestuinieren leuk vind, heb ik er nog weinig kaas van gegeten. Meestal lukt het wel om iets te oogsten, maar vaak zijn we op vakantie als het echte werk gedaan moet worden. Tot nu toe is het bij boontjes, courgettes en wat tomaten gebleven, de prei en venkel vond ik veel te mooi om te oogsten en liet ik doorschieten.
Maar nu was ik klaar voor het serieuzere werk en heb ik bijna vanaf het begin meegeholpen met de aanleg van een nieuwe moestuin. In het grasveld was de zware klei al gefreesd door de hovenier, in de vorm van drie grote ellipsen. Daarna moest de compost erop en kon er gezaaid en gepoot worden.




Op de klusdag in juli kwamen veel mensen helpen , maar meestal is het rustig en wordt er hard gewerkt door een paar tuinmannen en vrouwen. Het echtpaar uit Afghanistan dat je op de volgende foto's ziet, is heel trouw en heeft ervoor gezorgd dat de opbrengst enorm was! Toen ik na de zomer terugkwam, wist ik niet wat ik zag!


Vaak hoor je mensen zeggen, 'als ik maar één persoon kan helpen is het al de moeite waard.' Soms denk ik dat, als ik hier werk, want veel asielzoekers zien we niet. De meeste mensen zijn hier maar kort en hebben geen puf of interesse om in de tuin te werken. Wat het verhaal van het het Afghaanse echtpaar nog verdrietiger maakt: Hij heeft Alzheimer. Ze zijn hier al twee jaar! Wat precies de reden is weet ik niet, onze communicatie gaat via handen, voeten en een vertaalapp op haar telefoon. Dat de bloemen rondom de moestuin zo uitbundig bloeien komt vast omdat zij ze heeft gezaaid toen ze een keer in tranen was. Ik kan haar niet eens troosten met woorden, alleen maar met een arm om haar heen en bloemen. En dan te bedenken dat er zoveel ontheemde mensen naar Nederland zijn gekomen!




Het nieuwe kasje en de composthoop.


Altijd één courgette per plant laten doorgroeien (om de zaadjes te oogsten) Weer wat geleerd.


Amaranth (Amaranthus hypochondriacus)


Bloemen kunnen niet alle hekken verbergen.




Foto's zijn van Annemiek Bongers en van mijzelf.


zaterdag 21 oktober 2017

Geveltuin of pottenborder

Vanmorgen bekeek ik lichtelijk jaloers de pottenborders van de Deense bloemist Claus Dalby. Iedere vijf of zes weken maakt Dalby een prachtige pottenborder op kleur op de stoep voor zijn huis. En toen ik bij het opruimen ook nog eens een stapel lege oude potten tegenkwam ben ik naar het tuincentrum gereden om mijn eigen pottenborder te maken. Een paar uur later is dit het resultaat.


Ik heb gekozen voor roodbruine kleuren met wat rood en roze. 


Leliegras (Liriope muscari 'Ingwersen') met wolfsmelk (Euphorbia martinii) en duizendknoop (Persicaria amplex. 'Blackfield'). 


Schoenlappersplant (Bergenia 'Winterglut') en verschillende soorten purperklokje (Heuchera) en Ijzerhard (Verbena bonariensis 'Lollipop').



Herfstanemonen met lampenpoetsersgras (Penisetum alopecuroides 'Hameln').


Met vooraan het Japanse bloedgras (Imperata cylindrica 'Red Baron').


Om wat hoogte te maken heb ik het vingergras of Panicum virgatum 'Heavy Metal' neergezet en voor wat extra kleur de redelijk winterharde bellenplant (Fuchsia magellanica gracilis). Voor kleur in de winter heb ik Helleborus orientalis geplant. En nu maar hopen dat de plaatselijke straatschoffies de planten en potten laten staan.



vrijdag 22 september 2017

Hemelsleutel of Sedum spectabile

Net als schoenen, kapsels en gordijnen zijn planten soms ook in (of juist uit) de mode. Zo heb ik hemelsleutel of Sedum spectabile lange tijd een beetje een ouderwetse jaren 70 plant gevonden. Maar je ziet dat de vetplant bezig is aan een opmars. Gelukkig maar! Want deze herfstbloeier mag er zijn.

Wat Sedum doet in grote groepen kun je goed zien in de Vlinderhof in Vleuten, ontworpen door Piet Oudolf. Hier zijn de Sedum 'Matrona' en de Sedum 'Red Cauli' toegepast.


De goede eigenschappen van dit vetkruid zijn: een sterke plant die tegen droogte kan. Een magneet voor vlinders en bijen. Ze geven het niet na een jaartje op. Niet al te kieskeurig wat grondsoort betreft. Ze nemen veel water op na een stevige regenbui. Kunnen in de zon en halfschaduw. Ze woekeren niet en het ze doen het hartstikke goed als snijbloem in een mooi herfstboeket uit de tuin.


Als je de kans en mogelijkheid hebt, schaf dan eens wat meer planten aan van een soort. Je zal er geen spijt van krijgen.

Planten voor de gezamenlijk stadstuin 'De nieuwe buren' in Rotterdam Spangen.

 Maar natuurlijk kun je ook genieten van dat ene mooie exemplaar.

Natuurlijke bostuin in Rotterdam
Neem voor meer inspiratie een kijkje op onze website.

vrijdag 8 september 2017

Evelien Voogd, tuinarchitect in Oegstgeest


Naar aanleiding van een artikel over ons tuinatelier in de Groei & Bloei twee jaar geleden kregen we een bijzondere email van Evelien Voogd, tuinarchitect in Oegstgeest en moeder van onze buurvrouw Wendelien. Ze vertelde over haar leven als tuinarchitect en nodigde ons uit om haar tuin te bezoeken. Helaas kwam dat er niet meteen van, maar het plan bleef in het achterhoofd zitten. De aanleiding om nu wel een afspraak te maken was de lezing die ze gaf bij Stek, over het boek dat ze heeft geschreven; 'Een kleine buitenwereld.' Het boek gaat over haar bijzondere huis en tuin in Oegstgeest, een ruim 200 jaar oude boerderij in het bos van Rhijngeest. Maar ondertussen vertelt Evelien in haar boek veel over planten, over tuinen die ze als tuinarchitect heeft aangelegd, over haar familie die meehelpt in de tuin en dieren die ze in haar tuin tegenkomt. Je hebt het gevoel dat je haar al kent voor je in de tuin bent geweest.


Toch is de tuin heel anders dan ik verwachtte, na het lezen van het boek. Dat komt omdat je al plaatjes vormt in je hoofd bij het lezen, maar de werkelijkheid is natuurlijk vele malen mooier! De sierlijke herfsttuin ligt er opgeruimd bij, zaterdag komen de gasten van de open Monumentendag kijken. Mocht je in de buurt zijn, het huis ligt niet ver van kasteel Endegeest op de Rhijngeesterstraatweg 3.


Op deze foto zie je een stukje van de monumentale muur die de achtergrond vormt van haar zonnetuin, een kleurig deel met wat Evelien haar 'zuiderlijke planten' noemt. Ze zegt er gelijk bij dat het meer om de sfeer gaat, maar ik begrijp meteen wat ze bedoelt, veel Salvia, Rudbeckia, Monarda, siergras, een bijzondere klein blijvende kastanje.



Deze enorm grote roodbloeiende Salvia is hoger dan de stokrozen. 


Herfstborders: Bij kleurencombinaties als deze ga je ook als zomerliefhebber houden van de herfst. Martine is wel dahlialiefhebber, maar ik ben er nooit aan begonnen. Te lui om ze er steeds weer uit en in te doen... Maar ik zie elke keer zulke mooie exemplaren dat ik het toch wel jammer vind. Evelien vertelde dat ze de dahlia's gewoon laat staan, en dat ze gelukkig wel terugkomen. Misschien moet ik het dan toch eens proberen.


Mooie combinaties komen we tegen, ogenschijnlijk per ongeluk zo gegroeid, maar door Evelien vast en zeker zo bedoeld. Hier Euphorbia door de indigostruik groeiend en als ik het goed heb een Scabiosa ochroleuca daarnaast.


De tuin bestaat eigenlijk uit verschillende tuinen, die helemaal rond het huis en om het huis van de buren lopen. Daardoor overzie je de tuin niet in een keer en word je steeds verrast. Verschillende sferen en kamers met borders in kleur, een kleine boomgaard met appelbomen, een groentetuin die door Jan, Eveliens echtgenoot wordt onderhouden en veel hagen die door de kleinzonen worden gesnoeid. Want dat het een enorm werk is kun je raden.



Evelien vertelt dat ze op haar leeftijd niet meer alles zelf kan doen, maar dat ze het toch niet kan laten steeds planten te blijven kopen bij de vele kwekers en tuinmarkten die ze graag bezoekt. Ze zit vol verhalen over planten en tuinen waardoor de middag om vloog en we veel te laat thuis kwamen. In de lente hoop ik nogmaals te gaan, want dan is de tuin weer helemaal anders. 


Weer mooie nieuwe planten leren kennen zoals de Clethra alnifolia, een beeldschoon boompje dat ook nog mooi wit of roze bloeit in de zomer. En zaden meegekregen van de Strobilanthes atropurpurea waar ik vorige blog al over schreef.


Veel plezier als je gaat kijken! 



donderdag 10 augustus 2017

Betoverd door de vijver van de Praettuin


Zondag hebben we een tuin bezocht die ik al lang wilde bekijken. Als we langsreden had ik aan de bomen rondom al gezien dat het iets bijzonders moest zijn. Maar dat het zo mooi zou zijn had ik niet verwacht!
Hester en Peter Praet stellen hun tuin een aantal zondagen per jaar open voor publiek en ze doen mee met de zeeuwse tuintweedaagse. Op hun website kun je hun verhaal lezen.


De landschapstuin ligt vlak buiten het Schouwse dorpje Serooskerke. Een bosrand beschermt de tuin tegen de wind. Vanaf het huis loop je via het gazon naar de heuvel en de vijver. Kleine paadjes leiden je langs de vijver, het beekje, een schaduw/Hostatuin, een bamboetuin en vele liefdevol aangelegde borders.
De vijver, die deed denken aan Monet, was een van de mooiste vijvers die ik in tuinen ben tegengekomen. Er is veel werk in gaan zitten omdat dit de tweede versie is, de eerste was vanwege een zoute kwel brak geworden. De nieuwe vijver is voorzien van folie die mij niet opviel door weelderige en wilde beplanting.


Vanaf het grasveld loop je naar de vijverrand over een soort schelpenstrandje met stenen muurtjes en waterplanten. Dit deel loopt een paar keer per jaar onder en is voorzien van planten die daar tegen kunnen. 




De vijver is vanaf elk standpunt weer anders en vanaf hier nauwelijks te zien door alle beplanting. Guldenroede (Solidago), kattenstaart (Lythrum salicaria) en pimpernel (Sanguisorba) zijn de opvallende bloeiers hier, maar er waren natuurlijk ook een aantal mij onbekende planten, zoals de Strobilanthes atropurpurea. (klik voor meer info Strobilanthes en Jan wilde een tuin) De laatste  vermeldt dat de plant bij hem in de zon niet winterhard is maar in de schaduw wel, een bruikbare tip!

Strobilanthes atropurpurea

Een kleine wandeling door de tuin over romantische paadjes die ogen of ze er al heel lang liggen. 




Sommige delen van de tuin vormen een sfeer, bijvoorbeeld de kruiden en grasachtigen of de schaduw-bostuin, andere plekken vormen een geheel doordat ze, als in een arboretum, een aantal verschillende soorten laten zien zoals hieronder de Hydrangeatuin en de bamboetuin.




In de bamboetuin staat ook de Tetrapanaxis payrifra rex, die met zijn grootte een tropische indruk maakt. De rijstpapierplant (boom) doet denken aan de Fatsia maar is niet wintergroen en sterft af bij vorst, maar komt in de lente weer terug. (meer info op Praettuinblog) Ik vond het leuk hoe elke bamboe in toom werd gehouden binnen een cirkel (met wortelbegrenzer) en gecombineerd werd met een bodembedekker.


Lekker gemaakt door alle mooie beekjes in Portugal hebben we steeds meer zin om een vijver of beekje in de tuin aan te leggen. In de Praettuin was een heel mooi beekje gemaakt, zo weelderig dat het leek of het natuurlijk was. 



Ik was betoverd door de vijver, vandaar dat ik daar de meeste foto's van laat zien, maar de hele tuin was een aanrader. Volgend jaar de Zeeuwse tuinendagen in de agenda. In de Praettuin ga ik zeker nog een keer kijken!