Ontwerp gezamenlijke tuin de Omscholing

Ontwerp gezamenlijke tuin de Omscholing
Ontwerp Tuinatelier Herman & Vermeulen

maandag 30 december 2013

Een inspirerend 2014

Wij wensen iedereen een zonnig, groen, warm, inspirerend en liefdevol jaar toe!!!

Martine Herman & Marilene Vermeulen
Tuinatelier Herman & Vermeulen


vrijdag 27 december 2013

Gewoon sneeuwklokje of Galanthus nivalis

 Nog maar een maandje wachten en dan zijn ze er weer: sneeuwklokjes.



Het gewone sneeuwklokje is een bolgewasje maar groeit niet zo goed uit gedroogde bollen. Beter is het om net na de bloei verse sneeuwklokjes bij iemand uit de tuin te scheppen en ze direct uit te planten. Er zijn ook kwekers die de sneeuwklokjes 'in 't groen' verkopen, zoals de Sneeuwklokjeshof Bucaneve of de Hoeve Vertrouwen in Wieringerwerf; hier zijn ze zelfs in de knop te koop zodat ze nog hetzelfde jaar bloeien!



De naam komt uit het Grieks; Gala betekent melk en anthos betekent bloem. Nivalis betekent sneeuw. Sneeuwklokjes worden ook wel stinzen- of stinsenplanten genoemd. Ze zijn ooit meegenomen en hebben zich in het begin vooral in Friesland, Groningen en Drenthe gevestigd, bij landhuizen, borgen, wallen en kerkhoven. Stins betekent steenhuis in het Fries. De stinzenplanten bloeien meestal voordat de bomen en heesters blad krijgen. Ze vermeerderen zichzelf als ze zich 'thuis' voelen, op kleigrond, veel bladeren en oude stenen. 


Net als bij de Helleborus orientalis kleeft er een groot nadeel aan sneeuwklokjes; je krijgt er geen genoeg van. Heb je er een paar; dan wil je er meer, velden vol! Gelukkig zijn er bijeenkomsten voor Galanthofielen. Op 8 en 9 februari 2014 is er in het Arboretum Kalmthout Sneeuwklokjesweekend en in Nederland is er op 9 februari 2014 Sneeuwklokjesgala bij de Zaanse Schans.

zondag 22 december 2013

Winterbloeiers en bessen.

Op dit moment is mijn eigen tuin koud, nat, modderig en kaal. Gelukkig valt er nog genoeg te beleven in andermans tuinen of in het park, zoals Het Park in Rotterdam ontworpen door vader en zoon Zocher.

Daar bloeit nu de sterk geurende winterbloeier Viburnum bodnantense, ofwel de Sneeuwbal. Er zijn twee (of zelfs drie) cultivars die veel op elkaar lijken. De Viburnum bodnantense ‘Dawn’ bloeit vanaf november tot maart. De bloemen hangen in trosjes bij elkaar aan de kale takken en zeker met sneeuw of ijs op de bloemen is het een wonderbaarlijk gezicht.

Viburnum bodnantense 'Charles Lamont' bloeit wat later, in januari en februari, en de bloemen zijn dieper roze.

Naast winterbloeiers geven ook bessen kleur aan de tuin. Alleen de bessen die niet door vogels worden gegeten blijven over, zoals de bessen van de Gelderse roos (Viburnum opulus). Pas als de pestvogel langs is geweest zijn de bessen verdwenen.

Misschien niet bij iedereen geliefd, maar de sporenkapsels van mos; doosjes met een dekseltje op een steeltje met daarin de sporen van het mos, geven ook kleur aan de tuin.


Het is niet alleen kleurgebruik dat een tuin interessant maakt. Ook contrasten in vorm, tussen kunstmatige aanleg en natuurlijke groeiwijze, zorgen ervoor dat een tuin het hele jaar door blijft boeien.

vrijdag 13 december 2013

Winter in de tuin

De temperatuur daalt maar nog steeds lijkt er geen sneeuw en ijs te komen. De kleuren in de tuin zijn herfstig, maar er is nog van alles te zien.




Hier en daar bloeien nog wat doorzetters.




De boom is helemaal kaal... We laten de blaadjes meestal liggen tot de lente, als bescherming, maar door de storm zijn ze niet zo goed verdeeld. Morgen toch nog even aan het werk.



Vorig jaar heb ik een aantal kwetsbare heesters ingepakt. Het doek geeft geen warmte maar beschermt vooral tegen wind en uitdrogen. De tuin zag er wel gek uit met al die 'spookjes'. Het leek wel een beeldentuin.


De knoppen hebben het overleefd. De magnolia en camelia hebben dit voorjaar uitbundig gebloeid. Ik ga het zeker weer doen als er strenge vorst wordt voorspeld, vooral als het langdurig droog is. De Magnolia heeft al grote plannen.


Wij ook! Maar of die plannen doorgaan is altijd weer afwachten.


zaterdag 23 november 2013

Inspiratie voor de donkere dagen....

Sommige mensen tuinieren door weer en wind. Maar lang niet iedereen gaat 's winters in de tuin werken. Om deze tuinluwe periode door te komen zocht ik wat inspiratie voor de donkere dagen. Op de blog van Groengedoe zag ik dit juweeltje, een lampje van de Japanse ontwerper Yukio Takano.


Op deze site staan er nog veel meer. Wat ze kosten of hoe ze te bestellen zijn kan ik niet ontcijferen. Jammer, want ik had het helemaal niet erg gevonden als sinterklaas dit in mijn tuinschoen zou stoppen.







dinsdag 5 november 2013

Helleborus orientalis planten

Nieskruid of Helleborus is echt een aanrader voor de tuin. Vooral de Helleborus orientalis; de lente- of vastenroos. Deze Helleborus bloeit vroeg, van januari tot april. Ze doen het goed op lekkere rulle bosgrond, aan de rand van de border op een rustige plek onder een boom of heester. Ze houden niet van natte voeten want dan gaan de wortels rotten en 's zomers staan ze graag in de (half)schaduw. Ook houden ze er niet van om verplant te worden.

De plant blijft de hele winter groen en kan goed tegen vorst. De planten zaaien zich uit én vermeerderen zichzelf door middel van uitlopers, dus als de Helleborus het eenmaal naar zijn zin heeft, dan komen er steeds meer bij. Het fijne van deze plant is dat er weinig onkruid tussen de planten groeit en dat is ideaal als je geen tijd of zin hebt in veel tuinonderhoud.

Maar naast al deze praktische kwaliteiten is het vooral een hele mooie plant: de variatie in kleur en de tekening op de bloemen is betoverend. Je kunt ze het hele jaar, dus ook in de winter planten. Het beste koop je ze als ze in bloei staan, dan kun je de kleur zien. Plant ze niet dieper dan dat ze in de pot worden aangeboden.


 Het is wel uitkijken met de door een schimmel veroorzaakte bladvlekkenziekte; verwijder de bladeren met bruin/zwarte stippen en plekken op tijd en gooi ze weg (niet op de composthoop). Gewoon lelijk blad kun je ook al vroeg afknippen, als het niet vriest in januari of februari. Na de bloei gaat de plant weer vers blad aanmaken.


De plant is heel veerkrachtig. Als het vriest zakt de bloem helemaal in elkaar en gaat slap hangen, een heel triest gezicht. Maar zodra de zon gaat schijnen en de temperatuur iets oploopt richt de bloem zich weer op en gaat door met bloeien.

De Helleborus doet het goed in een schaduwborder, met andere bosplanten zoals varens, Hosta's en voorjaarsbollen zoals krokussen en kleine narcissen.




Zijn er nadelen aan de plant. Zeker. Ze zijn verslavend mooi. Ga je eenmaal kijken op een van de bekende Helleborusdagen, meestal ergens in februari, dan ben je verkocht. Zo zijn er in Nederland speciale dagen en weekenden op kwekerij de Hessenhof en in de Stekkentuin. In België kun je terecht bij Het Wilgenbroek in Oostkamp. Op hun site staat een prachtige collectie.

Wil je weten of jouw tuin geschikt is voor een schaduwborder met bosplanten? Neem dan contact met ons op via onze website.

donderdag 31 oktober 2013

Gedeelde tuin

Wij wonen sinds 2010 in een oud schoolgebouw uit 1916, waarin negen appartementen zijn gebouwd. We hebben er zeker vier jaar plannen, wachten, bouwen en klussen ingestopt voor het zover was. Het zijn heerlijke woningen geworden waar we met veel plezier wonen. Het eerste jaar hebben we vooral gewerkt aan de woningen, daarna was de tuin aan de beurt.
Het lege schoolplein was al bijzonder voor we er ook maar een plant in hadden gezet, vanwege de prachtige 100 jaar oude plataan.



 

  
Om er vervolgens een gezamenlijke tuin van te maken moest er heel wat gebeuren. Buurman Joost en ik hebben samen het ontwerp gemaakt, het beplantingsplan heb ik daarna uitgewerkt. De tuin is door alle  bewoners gezamenlijk aangelegd, een proces dat nog niet afgerond is. Nog steeds wordt er elk jaar een nieuw deel aangepakt. We hebben ondertussen de derde zomer meegemaakt en de tuin is goed gegroeid.



Omdat de bewoners veel verschillende (soms bijna niet te combineren) wensen hadden is er veel gesleuteld aan het plan om iedereen tevreden te stellen. We wilden een plek voor een gezamenlijke tafel, speelplekken, een moestuin, een vuurplek, maar er wilde ook iemand met de auto tot de voordeur kunnen rijden. De planteneilanden zijn zo bedacht dat ze privacy geven aan de benedenwoningen maar genoeg ruimte overlaten voor het gezamenlijk gebruik. Aan de zijkanten van het gebouw, niet op deze tekening zichtbaar, bevinden zich de moestuin (rechts) en de trampoline (links).

Zo was het toen we begonnen: 


Met tegels en stoepkrijt hebben we de planteilanden uitgezet volgens de ontwerptekening. Het idee was om met de tegels muurtjes te bouwen en de eilanden te vullen met aarde. Natuurlijk moest er behoorlijk wat scherp zand uitgegraven worden, maar met veel hulp is dat gelukt.





Tussen de planteneilanden liggen de oude tegels waardoor er gefietst en gerend kan worden door de kinderen. Muurtjes, heuveltjes en smalle paadjes zorgen voor reliëf en afwisseling in de tuin. 




Toen was het eindelijk tijd voor de planten. Voor elk eiland heb ik een beplantingsplan gemaakt met heesters, vaste planten, bollen en eenjarigen. Op veel plekken hebben we gezaaid, de tuin was te groot en ons budget was te klein om alles in een keer vol te zetten. Maar dat is de charme, zo kunnen we nog jaren door met zaaien, uitplanten, verplaatsen en aanvullen met cadeautjes uit andere tuinen. Een tuin is nooit af...
Volgende week een verslag van de beplanting met hieronder vast een voorbeeld.

                                                                                                                           Marilene 


maandag 14 oktober 2013

Fruitbomen snoeien

Voordat het water hier met bakken uit de lucht kwam vallen viel er nog redelijk wat te oogsten uit de tuin. Ook in een kleine tuin kun je fruit, groente en bloemen kweken en oogsten. Er zijn laagstam fruitbomen en als deze niet in je tuin passen kun je denken aan leibomen. Deze zijn vaak goed te gebruiken als erfscheiding. Het is wel nodig om fruitbomen -vooral de leibomen- te snoeien. Ook als ze nog niet zo oud zijn.

Bij het snoeien van fruitbomen maak je onderscheid in steenfruit, zoals kers, pruim, abrikoos en pitfruit zoals appel en peer.

Steenfruit is gevoelig voor ziekten als loodglans, deze wordt veroorzaakt door de paarse korstzwam. Voordat de korstzwam actief wordt (bij hoge luchtvochtigheid en 10 ºC) is het nodig dat de wonden van de pruimen- of kersenboom al dicht zijn. Deze bomen snoei je dus na de oogst aan het einde van de zomer.



Pitfruit, zoals de appel en de peer, snoei je als het blad gevallen is, bij droog weer en als het niet vriest in december tot maart. Bomen jonger dan 4 jaar snoei je het beste in het vroege voorjaar vanwege het gevaar van vorstschade aan de boom.



Snoei bij fruitbomen nooit meer dan 1/3 van de boom weg, als reactie op de snoei gaat de boom teveel omhoog groeiende loten (waterloten) maken en dat kan de boom uitputten. De takken die horizontaal hangen geven vaak de meeste vruchten, deze laat je hangen en kort je met een derde in. De takken die recht omhoog groeien zijn minder productief, die haal je weg. Ook dode en kruisende takken haal je weg.

Te ingewikkeld, fruitbomen? Misschien is een Makkelijke Moestuin iets voor je. Op onze site, onder deze link,  staat uitgelegd hoe je een Makkelijk Moestuin kunt maken. Een Makkelijke Moestuin is niet alleen lekker, het staat ook heel mooi in de tuin en kan tot laat in het seizoen voor kleur zorgen.

Heb je helemaal geen tuin en wil je toch oogsten? Op veel plekken kun je 'wildplukken'. Bijvoorbeeld vlierbessen of hazelnoten, die kun je aan de rand van de stad of dorp vaak vinden.
Wat ook kan is aanbieden om een dagje te helpen in de tuin van bijvoorbeeld je moeder of je zus, en dan als dank een grote bos zelf geplukte bloemen mee naar huis nemen.



woensdag 9 oktober 2013

Plantenwissel


Herman en Vermeulen gaan regelmatig op bezoek in tuinen, bij klanten, bij tuinliefhebbers en bij elkaar. Het is bijzonder om al die tuinen te bekijken, inspirerend, vrolijk en verrassend. En het levert vaak zaadjes of plantjes op die niet te krijgen zijn bij het tuincentrum. 

Als mensen bij ons komen geef ik ze ook graag iets mee. Voor de Verborgen tuinendagen hadden we zaailingen van Jacobsladder en Akelei in potjes gedaan, door de kinderen te koop aangeboden voor 20 cent. Beide planten zaaien zich eenvoudig uit en worden dus door veel tuinliefhebbers niet gezien als iets bijzonders. Maar dat zijn ze wel! Met hun ouderwetse namen en tijdloze schoonheid doen ze me denken aan zomerwandelingen met mijn opa en oma. In onze tuin zorgen ze voor groen en kleur op plekken waar andere planten het af laten weten. Het zijn geen zeurpieten, ze doen gewoon wat gevraagd wordt, zonder zich aan te stellen. In de zon? Prima, geen zon? Ook goed. Ze groeien en bloeien lekker door. Knip je de bruin geworden Akelei af, dan zie je heel snel weer nieuw groen verschijnen. Braaf verzamel ik altijd alle zaadjes, want ik kan me niet voorstellen dat iemand een akelei zal afslaan. 

Laat ons maar weten of je ook zo graag akelei in je tuin wilt. De eerste tien reacties krijgen een zakje zaadjes toegestuurd.


Ook de Macleaya of pluimpapaver, een echt gevaar volgens veel tuinkenners, is een lekkere doorzetter. Gekregen van de moeder van de buurman zonder waarschuwing. Naderhand verhuisd naar achterin, onder de boom bij de schutting, waar hij de lucht in schiet, om zo de kale schutting weg te werken. Op zijn oude plekje moeten we hem inderdaad nog steeds wegtrekken, maar dat is nauwelijks werk. Vandaar dat ik hem ook wel mee durfde te geven aan tuinliefhebber Eveline, die een mooie schaduwtuin heeft.

Deze zomer kreeg ik een echte Valeriaan uit de tuin van Ankie. En gele papaverzaadjes van Femke, zegekruid van de buren, doorwaskervel van Mona en stokrooszaadjes van mijn moeder. Wandelend door de tuin denk ik toch altijd even aan degene die de planten cadeau deed. De lelietjes-der-dalen die ik bij mijn schoonvader heb uitgegraven, staan meestal in bloei als hij jarig is. Volgende lente zal ik de lelietjes extra koesteren. Hij is net na zijn 80e verjaardag overleden.

            Voor meer informatie kijk op onze site.