Ontwerp gezamenlijke tuin de Omscholing

Ontwerp gezamenlijke tuin de Omscholing
Ontwerp Tuinatelier Herman & Vermeulen

dinsdag 18 juni 2013

De kritische blik van kenners.

 Een van de tuintijdschriften, de Groei en Bloei, heeft een rubriek met de naam ‘De kritische blik van kenners’. 

In deze rubriek mogen lezers vier foto’s van hun tuin insturen. Een panel van deskundigen - hoveniers, kwekers en tuinarchitecten - geeft commentaar op de foto’s en tips om de tuin te verbeteren. Het blad waarschuwt alvast dat je als deelnemer tegen een stootje moet kunnen. De oproep heet dan ook: ‘Wie durft?’



Als ik dit tijdschrift lees blader ik altijd als eerste naar de rubriek ‘Wie durft?’. Meestal begint de beoordeling van de ingezonden foto’s met de constatering: “De tuin ziet er verzorgd uit.” of “Aan de foto’s kan ik zien dat Annie en Hans tuinliefhebbers zijn”. Als trouwe lezer weet je dan eigenlijk al wat er gaat komen; de tuin heeft te veel ‘Barbapapa’ vormen, het kleurenschema is niet overdacht, de tuin is te donker of te gedateerd, er zijn overdadig veel potten of terrassen en soms is de schuur van de buren zichtbaar vanuit de tuin. Gelukkig laten de deskundigen de inzenders en de lezer niet met lege handen achter. De willekeurig golvende lijnen kunnen recht gemaakt worden, gedateerde lampen kunnen worden vervangen door grondspots en bomenrijen kunnen de loods van de buren aan het zicht ontrekken.

Wat me vooral opvalt aan de foto’s is dat de tuinen van de 'durfals' heel veel trots uitstralen. De tuinen zijn zorgvuldig onderhouden en vaak opvallend groen. De tuinen staan vol met verschillende soorten heesters, vaste planten, bomen en hebben vaak een vijver of tuinhuisje. Deze tuinbezitters werken aan hun tuin; ze knippen, maaien, hebben ideeën en maken keuzes. Bovendien hebben ze het lef om hun tuin voor te leggen aan een strenge jury.



Zou ik het durven om mijn tuin ter beoordeling voor te leggen aan de deskundigen? Ik denk het eigenlijk niet. Ten eerste gaat het mij niet lukken om mijn tuin in vier foto's samen te vatten. Kies ik voor de periode eind april, begin mei? Dan vindt er in mijn tuin een kleurexplosie plaats, de rode en de gele azalea's staan in bloei, samen met de blauwe Spaanse hyacint. Sommige jaren doen ook de purperroze bloemen van de schoenlappersplant mee en de lila en roze bloeiende seringen. Maar dan mis ik de paarsblauwe akeleien die in juni omhoog schieten tussen het vingerhoedskruid en de sieruien. Of kies ik dan toch maar liever voor de najaarstuin met dahlia’s, cosmea en de herfstanemonen?


Gelukkig hoef ik niet te kiezen. Ik kan het hele jaar door genieten van mijn eigen tuin met kleurcombinaties die ieder jaar weer anders zijn. De enige lastige keuzes die ik daarbij moet maken is: doe ik dat vanuit mijn hangmat in de schaduw, het terrasje in de zon, of aan de eettafel onder het afdakje en neem ik daar dan een cappuccino of een wit wijntje bij?




3 opmerkingen:

  1. Mooi daar en laat die kenners hun ding maar doen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zie -met mijn blik- een gezellige, kleurrijke en aangename tuin :) Mijn overtuiging is momenteel dat je een oordeel over de tuin beter overlaat aan de insecten en vogels: als zij alsmaar toenemen (aantal en soorten) dan zit je goed. De mening van heel wat mensen is vertroebeld door jarenlange brainwashing: de schoonheidsnormen die voor hen gelden zijn vervreemd van de natuur en -jammer genoeg-, vaak ook van enig gevoel voor estethiek.

    BeantwoordenVerwijderen